انجام صادرات و فروش کالا در بازارهای خارجی از ظرایف و حساسیت‌های خاصی برخوردار است، که عدم توجه به آنها ممکن است سرمایه‌گذاری‌های انسانی و مالی را در این خصوص به هدر دهد. صادرات مانند هر کار تجاری دیگر نیازمند آینده‌نگری، برنامه‌ریزی، آشنایی با روش‌های علمی، تحرک لازم و جلب اعتماد خریداران خارجی است.
صادرات
فروش کالا به مردمانی که متعلق به آنسوی مرز ها هستند فرهنگ متفاوتی دارند و آداب منحصر به فردی، در گرو دانش روز است. باید پیش از صادرات کالا، اقتصاد مقصد را سنجید، فرهنگشان را زیر ذره بین برد، قوانینشان را از نظر گذراند، روابط سیاسی دو کشور را موشکافی کرد، رفتار خریداران را رصد نمود، سبک زندگی در مقصد را مورد مطالعه قرار داد، علایقشان را متر کرد و نیازشان را برآورد نمود. خلاصه برآیندی گرفت از همه فاکتور ها و به نتیجه ای رسید جامع.
مراحل صدور کالا را می‌توان به شرح زیر فهرست نمود.
۱.بازاریابی: اولین و مهم‌ترین قدم در انجام صادرات است. بازاریابی یعنی شناخت بازارهای خارجی و راه‌های نفوذ به آن‌که دستیابی به این شناخت از طریق مذاکره با خریداران، استفاده از اطلاعات و آمارهای رسمی، شرکت در نمایشگاه‌های بین- المللی، تماس با رایزنان بازرگانی در سفارتخانه‌ها و اتاق‌های بازرگانی و همچنین استعلام از مؤسسات بین‌المللی و مراکزی که در این مورد خدمات ارائه می‌دهند امکان‌پذیر است. همچنین شناسایی کالاهای رقیب و کیفیت و قیمت آنها در بازار موردنظر و استفاده از روش‌های تبلیغاتی برای معرفی کالا نقش مهمی در موفقیت یک صادرکننده دارند.
۲. صدور پروفرما (پیش فاکتور): صادرکننده باید پروفرما یا پیش فاکتور را که حاوی مشخصات کالا و فروشنده آن است برای خریدار ارسال نماید.
۳. تهیه و تدارک و بسته‌بندی: صادرکننده در این مرحله باید کالا را تهیه و مطابق با توافق به عمل آمده بسته‌بندی نماید.
۴. تعیین ارزش گمرکی: ارزش گمرکی عبارت است از بهای سیف (بهای خرید کالا در مبدأ به‌اضافه هزینه بیمه و حمل‌ونقل و باربندی) و کلیه هزینه‌های مربوط به افتتاح اعتبار یا واریز بروات و همچنین حق استفاده از امتیاز نقشه ، مدل و علامت بازرگانی و سایر حقوق مشابه مربوط به کالا و سایر هزینه‌هایی که به آن کالا تا ورود به اولین دفتر گمرکی تعلق می‌گیرد که از روی سیاهه خرید یا سایر اسناد تسلیمی صاحب کالا تعیین و بر اساس نرخ ارز و برابری‌های اعلام‌شده از طرف بانک مرکزی ایران در روز تسلیم اظهارنامه خواهد بود.
۵. کسب مجوز صدور از سازمان‌های ذی‌ربط: پس از بازاریابی صادرکننده باید مجوز صدور کالا را از ارگان‌هایی مانند وزارت صنعت، معدن و تجارت،کشاورزی، بهداشت، سازمان ملی استاندارد و یا نهادهای دیگر کسب نماید.
۶. اظهار کالا به گمرک: در این مرحله کالا به گمرک حمل می‌شود و اظهارنامه خروجی یا صادراتی تنظیم و به گمرک ارائه می‌گردد. پس از ارزیابی کالا و پلمپ کردن بسته‌ها جواز خروجی (پروانه صادراتی) اخذ می‌گردد.
۷. عقد قرارداد حمل و بیمه: صادرکننده با یکی از شرکت‌های معتبر حمل‌ونقل بین‌المللی قرارداد حمل امضاء می‌کند و همچنین کالا را تا رسیدن به مقصد بیمه می‌کند.
۸. دریافت گواهی بازرسی کالا: این گواهی که معمولاً مورد درخواست خریدار است توسط مؤسساتی که موارد توافق طرفین قرار گرفته است صادر می‌شود.
۹. صدور فاکتور و اخذ گواهی مبدا: صادرکننده در این مرحله باید فاکتور فروش کالای خود را صادر و به تأیید اتاق بازرگانی محل برساند و اتاق بازرگانی درازای ارائه تصویر پروانه گمرکی، تصویر بارنامه حمل و تصویر فاکتور فروش گواهی مبدأ کالا را صادر خواهد نمود. لازم به ذکر است در حال حاضر صدور گواهی مبدا به‌صورت فرآیند الکترونیکی و از سامانه یکپارچه گواهی مبدأ اتاق بازرگانی ایران صورت می‌گیرد.
۱۰. ارسال کالا: صادرکننده جواز خروجی را به شرکت حمل‌ونقل تحویل می‌دهد و شرکت مزبور بر اساس آن بارنامه حمل صادر و کالا را از گمرک بارگیری و به مقصد حمل می‌کند.
با توجه به تخصصی بودن امر صادرات و نیاز به تسلط کامل به زبان بازرگانی و داشتن اطلاعات و تجربیات تخصصی بازرگانی در این رابطه توصیه می گردد با کارشناسان گروه بازرگانی رهپویان تماس و از مشاوره آنها استقاده نمایید.جهت درخواست مشاوره فرم ذیل را تکمیل و برای ما ارسال کنید.