چالش قیمت تمام شده در محصولات صادراتی ایرانی
۱۶ شهریور ۱۳۹۵حمیدرضا صالحی، یکی از اعضای هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران در گفت و گو با سایت خبری و تحلیلی اگزیم نیوز در خصوص وضعیت تولید در کشور گفت: اگر به طور عمومی و به صورت کلی به حوزه تولید در همه بخش های صنعتی کشور نگاه کنیم و به مقایسه محصولات تولیدی کشورمان با کشورهای خارجی بپردازیم، شاهد آنیم که قیمت تمام شده نهایی محصولات تولیدی در ایران بیشتر از قیمت تمام شده کالاهای خارجی است.
وی در ادامه علت وقوع چنین اتفاقی را بالا بودن نرخ ارز، نرخ تورم، وجود اشکالاتی در قانون کار، فضای کسب و کار و عوامل این چنینی بر شمرد و تصریح کرد: امروزه در فضای کسب و کار ما در رتبه ۱۱۸ جدول رده بندی قرار داریم و این در حالی است که با توجه به ظرفیت و پتانسیل کشور توان آن را داریم که حداقل در رتبه ۸۰ این رتبه بندی قرار بگیریم.
این عضو اتاق بازرگانی در ادامه به هزینه های تولید بالا در کشور اشاره کرد و افزود: درست است که ایران سرزمینی پهناور است و جمعیت زیادی دارد و به عبارتی ما از نظر زمین برای تاسیس بنگاه های تولیدی و داشتن نیروی کار مشکلی نداریم اما مساله قابل توجه این است که متاسفانه با توجه به دوران تحریم و شاید بتوان گفت کم کاری بنگاههای تولیدی در به روز کردن ماشین آلات، تکنولوژی، فناوری و پرورش نیروی متخصص نتوانسته ایم آن طور که باید و شاید عمل کنیم و برآیند رفتارهای این چنینی این است که تولید با استفاده از روش های سنتی منجر به قیمت تمام شده بالای محصولات شده و توان رقابت کالاهای تولیدیمان با محصولات خارجی گرفته می شود.
وی در ادامه افزود: مساله دیگری که نتیجه رویدادهای بالاست کیفیت محصولات تولیدی ماست که اگر به بررسی و مقایسه کیفیت کالاهای داخلی امسال نسبت به سال های گذشته بپردازیم نه تنها روند رو به رشدی را شاهد نیستیم بلکه در این مسیر افت قابل توجهی را مشاهده خواهیم کرد. حال رقابت کالاهای داخلی با این شرایط با کالاهای خارجی کشورهایی که روز به روز به فکر تولید کالای با کیفیت و با قیمت تمام شده پایین هستند، امری محال خواهد بود.
این عضو اتاق اظهار کرد: با توجه به ظرفیت و توان خدادادی که در کشور داریم و با مدد گرفتن از نیروی جوان و ارتباطات با دهکده جهانی می توانیم تولید محصولات داخلی خود را رونق بخشیده و از این طریق به سرعت حرکت گردونه اقتصاد کمک کنیم.
وی در ادامه با اشاره به عضویت ایران در سازمان های بین المللی همچون WTO و جذب سرمایه های کشورهای خارجی تصریح کرد: وقتی عضو سازمان های جهانی شویم خود به خود ارتباطمان با کشورهای پیشرفته دنیا بیشتر شده و از این طریق می توانیم از تجارب آنها، نحوه مدیریت و … استفاده کنیم و در مسیر پیشرفت گام برداریم. یکی دیگر از راههای رسیدن به سطح های بالاتر تولید جذب سرمایه های کشور های خارجی است. وقتی صنعتی بتواند سرمایه ای را جذب کند به دنبال آن تکنوژی، دانش، مهارت و … به کشور می آید و باعث پیشرفت و جهش آن صنعت خواهد شد.
به عقیده این فعال اقتصادی سیاست گذاران و فعالان اقتصادی ما باید چند حوزه که کشورمان در آن بخش ها از توان و ظرفیت بالایی برخوردار است را مشخص کرده و برای آنها برنامه ها و اهداف بلند مدت تعریف کنند تا بتوانیم در آنها تعالی یابیم.
وی در ادامه افزود: تخصص داشتن و پیشرفت های چشمگیر در چند زمینه بهتر از این است که در همه زمینه ها فعالیت هایی را داشته باشیم، ولی نتوانیم در هیچ کدام از آن زمینه ها حرفی برای گفتن داشته باشیم. در صورتی که بتوانیم خود را روی چند حوزه متمرکز کنیم به تبع می توانیم برنامه ریزی و پشتیبانی بیشتری داشته باشیم و به پیشرفت های زیادی در این زمینه ها برسیم و با استفاده از سود آوری آنها باعث تقویت حوزه های دیگر و نهایتا رشد اقتصاد کلان کشور شویم
این عضو اتاق در ادامه تصریح کرد: طی سال های اخیر کشور ما در حوزه خدمات فنی و مهندسی پیشرفت های خوبی را داشته؛ به گونه ای که در حوزه مهندسی، شرکت های قابلی در کشورمان وجود دارد. شرکت هایی که از پس پروژه های بزرگ برآمده اند و توانسته اند با موفقیت آن پروژه ها را به سرانجام برسانند. حال اگر دولت بتواند از این شرکت ها حمایت های سیاسی و اقتصادی لازم را به عمل آورد و آنها بتوانند به حرکت خود سرعت بخشند قطعا شاهد آینده روشن، چه در حوزه تولید و چه در حوزه صادرات کشور خواهیم بود و ارز آوری زیادی از پیشرفت در این زمینه عاید اقتصاد کشورمان خواهد شد.
وی در ادامه به پایین بودن ضریب نفوذ کالاهای تولیدی کشورمان در کشورهای خارجی اشاره کرد و گفت: متاسفانه در کشورمان سازمان استاندارد نتوانسته به درستی عمل کند و این اتفاق باعث شده کالاهای تولیدی بی کیفیتی که توسط برخی از بنگاههایی که برای مقطعی از زمان به مقوله تولید پرداختند صادر شود و در نهایت همه کالاهای تولیدی با برند ایرانی در آتش برخی کالاهای بی کیفیت صادراتی سوخته و برند ایرانی در کشورهای خارجی حتی کشورهای همسایه بدنام شده و محصولات تولیدی از همین سطح کیفیت هم بدتر شناخته شده که نتیجه این اتفاق این است که امروزه ما سهم زیادی از بازارهای جهانی و بین المللی خود را از دست داده ایم و این اتفاق باعث شده تعداد بسیار زیادی از تولید کنندگان با تجربه کشورمان نتوانند در زمین بازی بمانند و نهایتا مجبور به تعطیلی یا نیمه تعطیلی بنگاههای تولیدی خود شوند.
وی در آخر گفت: اگر سازمان استاندارد کشور به درستی بتواند به وظیفه خود عمل کند و در طرف دیگر بنگاههای تولیدی با کمک و پشتیبانی دولت بتوانند محصولات خود را تولید کنند و با درایت و برنامه ریزی بتوانند بازارهای هدف و مسیر خود را مشخص کنند هم کالای ایرانی توان رقابت پبدا می کند و هم برند ایرانی به عنوان یک برند قابل اطمینان شناخته می شود و نهایتا می توانیم سهم زیادی از بازارهای جهانی را به تسخیر خود درآورده و ارز آوری از این طریق را افزایش دهیم. نتیجه این اتفاق این است که نقدینگی بنگاههای تولیدی بیشتر شده و آنها با آرامش خیال بیشتری می توانند نقشه راهی را مشخص و ترسیم کرده و در مسیر درست تری گام بردارند.